Osteopathie wat is het precies.
Hoe leg je dat nu uit. Wat wil je eigenlijk weten. De geschiedenis van de osteopathie, de principes van de osteopathie, de filosofie van de osteopathie? Nee eigenlijk willen we niet weten wat het is, waar het vandaan komt of hoe het werkt. Nee, we willen weten wát ze doen. Willen horen dát het werkt, dat het voor jou werkt.
Dat je met de klachten op de juiste plek bent. Toch . . .
√ Wat doen we als osteopaat. Eerst houden we een kort gesprek, anamnese. Dit om een beeld te krijgen van de klacht, of ongemak, en om de persoon en zijn/haar geschiedenis achter de klacht te leren kennen. Vervolgens onderzoeken vrijwel het hele lichaam. Niet alleen de plek waar de klacht zit. Vaak zijn er tal van aangrijpingspunten elders in het lichaam die ons aanwijzen waarom een klacht niet vanzelf verdwijnt. Hoe mooi is dat!
√ Een kort gesprek. Als begin omdat we zoveel mogelijk het hele plaatje moeten bekijken. Hoe zit je in je vel, wat heb je reeds meegemaakt, welke blessures of pijntjes had je eerder al eens. Hoe lang bestaat de huidige klacht, enig idee wat eigenlijk de oorzaak is. Waarom gaat het niet vanzelf over. Gebruik je medicijnen? Hoe is je algemene gezondheid, heb je voldoen de energie? Door deze vragen te stellen krijgen we een goed beeld van jou situatie. Een mooie start voor ons als osteopaat in de zoektocht naar de oplossing!
√ Onderzoeken van je lichaam. Nu we meer over de achtergrond van de klacht weten, hebben we al een idee over waar de oplossing zal liggen. Dit helpt bij het interpreteren van het lichamelijk onderzoek. De osteopaat onderzoekt het hele lichaam. Het hoofd, de ruggengraat, armen en benen borstkas en buik. Samen met de resultaten van het gesprek kunnen we dan een goede inschatting maken over waar de oorzaak of oorzaken van de problemen zit dan wel zitten.
√ Waarom werkt osteopathie. Eigenlijk heel eenvoudig. Door dat we proberen zo volledig mogelijk te zijn. Niet slechts kijken naar één aspect van de klacht. Zo hebben we veel meer kans op goede resultaten. Wanneer een auto niet goed rijd, kan dat ook aan veel verschillende dingen liggen. Hoe is de motor, zit er wel voldoende benzine in, is er niet per ongeluk diesel in gedaan. Wat te denken van de olie, de bandenspanning etc etc. Bij ons mensen is dat niet anders. De auto brengen we ter reparatie wanneer hij het niet meer goed doet. De meeste autobezitters doen zelfs aan onderhoud voor dat hij kuren vertoont. . .
Te vaak wordt er gedacht: “toen ik gisteren naar bed ging was alles nog in orde, en nu heb ik plotseling last van mijn rug”. Je kun er 100% vanuit gaan dat er al langere tijd ergens in het lichaam iets aan het sluimeren was.
√ Aan de slag. Na het gesprek en het onderzoek is het tijd om aan de slag te gaan. De gevonden oorzaken voor de klachten moeten worden aangepakt. Dit is een wisselwerking tussen client en osteopaat. De osteopaat behandelt en zelf integreer je de oefeningen, tips en adviezen in je dagelijks leven. Eigenlijk best wel fijn dat je ook zelf veel kan doen om fitter te worden.
Wil je toch meer weten over de achtergrond van osteopathie?
Geschiedenis
Principes
Filosofie
Geschiedenis van de Osteopathie
De geschiedenis van osteopathie begint in de tweede helft van de 19e eeuw en is sterk verbonden met de Amerikaanse arts Andrew Taylor Still (1828-1917). Still ontwikkelde osteopathie als een nieuwe manier van geneeskunde, gebaseerd op zijn filosofie van het zelfherstellend vermogen van het lichaam en de nauwe samenhang tussen structuur en functie. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste mijlpalen in de geschiedenis van de osteopathie.
1. De oorsprong: Andrew Taylor Still
Still’s achtergrond: Andrew Taylor Still was een arts, chirurg en zoon van een methodistische predikant. Hij had ervaring met traditionele geneeskunde en werkte als chirurg tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog.
Persoonlijke tragedie: Na het verlies van drie van zijn kinderen door hersenvliesontsteking in 1864, raakte Still teleurgesteld in de reguliere geneeskunde. Dit dreef hem ertoe alternatieve manieren te zoeken om het lichaam te behandelen.
Ontwikkeling van osteopathie: Still begon het lichaam te zien als een geheel, waarin spieren, botten, organen, zenuwen en bloedvaten samenwerken. Hij geloofde dat het corrigeren van bewegingsbeperkingen in het bewegingsapparaat het zelfherstellend vermogen van het lichaam zou stimuleren. In 1874 introduceerde hij het concept van “osteopathie.”
2. Oprichting van de eerste osteopathieschool
In 1892 richtte Still de American School of Osteopathy op in Kirksville, Missouri. Dit was de eerste school ter wereld die artsen opleidde in zijn nieuwe methoden.
Still leerde zijn studenten niet alleen handmatige technieken, maar ook een filosofische benadering van geneeskunde, waarbij preventie en het zelfherstellend vermogen centraal stonden.
3. Groei en erkenning in de VS
Vroege uitdagingen: In het begin kreeg osteopathie veel weerstand van de medische wereld, die sceptisch was over de effectiviteit en wetenschappelijke basis van de technieken.
Populariteit: Ondanks de kritiek groeide de populariteit van osteopathie snel, mede dankzij de succesverhalen van patiënten.
Erkenning: Rond 1910 werd osteopathie steeds meer geaccepteerd in de VS. Osteopathische artsen (DO’s) kregen in de meeste staten het recht om als volwaardige artsen te praktiseren, met bevoegdheden zoals het voorschrijven van medicijnen en het uitvoeren van operaties.
4. Verspreiding naar Europa
In het begin van de 20e eeuw verspreidde osteopathie zich vanuit de VS naar Europa. Britse artsen, zoals John Martin Littlejohn, studeerden bij Still in de VS en brachten de osteopathie naar het Verenigd Koninkrijk.
1946: De oprichting van de British School of Osteopathy (nu de University College of Osteopathy) markeerde een belangrijk moment in de Europese osteopathiegeschiedenis.
5. Moderne ontwikkelingen
Wetenschappelijke basis: Hoewel osteopathie aanvankelijk vooral gebaseerd was op de ideeën van Still, heeft het zich ontwikkeld met moderne medische kennis en wetenschappelijk onderzoek.
Erkenning in Europa: In veel Europese landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en België, wordt osteopathie inmiddels erkend als een officiële gezondheidszorgdiscipline.
In Nederland is osteopathie nog niet volledig opgenomen in de reguliere zorg, maar wordt het wel erkend door veel zorgverzekeraars en gezien als een complementaire behandelvorm.
Verschillen tussen de VS en Europa: In de VS is osteopathie (DO) volledig geïntegreerd in de reguliere geneeskunde. In Europa is het voornamelijk een manuele therapie gericht op bewegingsbeperkingen en het stimuleren van het zelfherstellend vermogen.
6. Osteopathie vandaag
Osteopathie is wereldwijd uitgegroeid tot een veelgebruikte therapievorm, met miljoenen patiënten die het inzetten voor diverse klachten, zoals rugpijn, hoofdpijn, spijsverteringsproblemen en sportblessures.
Het vak blijft evolueren met nieuwe technieken, wetenschappelijke inzichten en een bredere toepassing, waaronder pediatrische en sportosteopathie.
Kernwaarden vanuit de geschiedenis
De ideeën van Still over het zelfherstellend vermogen van het lichaam en de nauwe relatie tussen structuur en functie vormen nog steeds de basis van de osteopathie.
Wat begon als een alternatieve benadering, heeft zich ontwikkeld tot een wereldwijd erkende therapievorm die handmatige technieken combineert met medische kennis.
Filosofie en principes van de Osteopathie
De filosofie van osteopathie is gebaseerd op een holistische benadering van gezondheid en het zelfherstellend vermogen van het lichaam. Osteopathie ziet het lichaam als een geheel waarin structuur (zoals botten, spieren en bindweefsel) en functie (zoals beweging, doorbloeding en zenuwwerking) nauw met elkaar verbonden zijn. Hier zijn de kernprincipes van de osteopathische filosofie:
1. Het lichaam is een eenheid
Holistische benadering: Alle systemen in het lichaam zijn met elkaar verbonden en werken samen. Als er ergens een probleem is, zoals in de spieren, kan dat effect hebben op andere delen van het lichaam, zoals de organen of het zenuwstelsel.
Voorbeeld: Rugklachten kunnen niet alleen door de rug zelf komen, maar bijvoorbeeld door een disbalans in de heupen, ademhaling of zelfs spijsvertering.
2. Het lichaam heeft een zelfherstellend vermogen
Natuurlijke genezing: Het lichaam is in staat om zichzelf te herstellen, mits het de juiste omstandigheden krijgt. Een osteopaat richt zich op het creëren van optimale voorwaarden voor herstel, bijvoorbeeld door spanning te verminderen of de doorbloeding te verbeteren.
Voorbeeld: Een blokkade in de wervelkolom kan worden vrijgemaakt, waardoor zenuwen weer goed kunnen functioneren en het lichaam zichzelf kan herstellen.
3. Structuur en functie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden
Bewegingsvrijheid: Een gezond lichaam functioneert goed als alle structuren vrij kunnen bewegen. Verstoringen in de beweging, zoals vastzittende spieren of gewrichten, kunnen leiden tot klachten in de functie van organen, zenuwen of het bewegingsapparaat.
Voorbeeld: Een vastzittend middenrif kan niet alleen ademhalingsproblemen veroorzaken, maar ook de spijsvertering beïnvloeden, omdat het middenrif in contact staat met organen zoals de maag en lever.
4. De rol van de osteopaat: de oorzaak achterhalen
Detectivewerk: Osteopaten zoeken niet alleen naar symptomen, maar willen begrijpen waarom het lichaam niet goed functioneert. Ze kijken naar het totale plaatje: van spieren en gewrichten tot organen, zenuwen en zelfs emoties.
Voorbeeld: Hoofdpijn kan veroorzaakt worden door stress en spierspanning in de nek, maar een osteopaat onderzoekt ook of er een slechte houding, een kaakprobleem of zelfs een oude valpartij een rol speelt.
Wat betekent dit in de praktijk?
Osteopaten gebruiken hun handen om bewegingsbeperkingen op te sporen en te behandelen. Ze maken gebruik van zachte technieken, zoals mobilisaties, manipulaties en fasciale technieken, om het lichaam te helpen zijn natuurlijke balans terug te vinden.
Ze kijken verder dan de klacht en behandelen de hele mens: lichamelijk, maar soms ook in relatie tot stress of leefstijl.
Met deze filosofie streeft osteopathie ernaar om mensen niet alleen van klachten af te helpen, maar ook om hun algehele gezondheid en welzijn te verbeteren.